Nilgiri Hills

15 februari
We hebben een paar dagen moeilijk bij internet gekund. Lastig. Dan pas merken we echt hoe wij leven met internet: hotelletje boeken, treinreisje proberen te regelen (meestal tevergeefs overigens)
Nu we soms wat meer in de minder toeristische plaatsen komen zie je soms heel goed dat de infrastructuur van India de ontwikkeling van het land niet bij kan houden. In het hotel waar we nu zitten (Metapulayam) valt elk uur de stroom wel een keer uit, ook in de stad gebeurt dat regelmatig. Ineens alle lampen uit, winkels donker, straatverlichting uit. Niemand kijkt er van op. Iedereen loopt gewoon door en doet alsof er niks gebeurt. Zelfs wij kijken er niet echt meer van op. We nemen alleen iets minder vaak een lift in het hotel...

Maandag zijn we met de trein van Kumbakanam naar Coimbatore gegaan. Zes uur in gezeten, een mooie reis en weer leuk om mee te maken.Hele families die met elkaar aan de praat raken en voor elkaars kinderen gaan zorgen en eten uitwisselen. Leuk om allemaal te zien. Van Coimbatore hebben we niet zoveel gezien, want we kwamen aan in het donker en zijn de volgende dag alweer redelijk vroeg weggegaan. Met een bus naar de Nilgiri mountains. Ik zag er erg tegenop (gezien het vorige verhaal) maar het viel mee. behalve dat het hier prachtig is reed de bus heel rustig en was de weg omhoog (voor de verandering) heel goed.

Eenmaal in Coonoor aangekomen kon niemand ons gereserveerde hotelletje vinden. Na een boel gedoe kwamen we er toch. Op de website zag het er erg romantisch uit,met uitzicht op het dal. Dat uitzicht klopte, maar verder bleek het een kamer te zijn bij een oude man in huis, die ons al meteen voortdurend op de lip zat, hij kon wel taxis regelen, hij kon uitstapjes regelen, hij kon eten regelen. We werden er al bijna meteen kriegelig van. We worden de hele dag op straat al aangesproken met aanbiedingen van allerei soort. In het hotel willen we graag met rust gelaten worden. We zijn even de stad in gegaan en hebben toen vrij snel besloten om meteen weer weg te gaan, ook omdat ik niet helemaal lekker was en dacht dat het misschen van de hoogte daar kwam. (Waarschijnlijk was ik wat licht in mijn hoofd van de haarspeldbochten met de bus in combinatie met gewone honger)We zitten nu in een plaats aan de voet van de Nilgiri mountains, in een leuk hotel voor minder geld. Maar ja het treintje dat omhoog de bergen in gaat kunnen we niet meer reserveren, netzomin als een paar dagen eerder weg van hier met de trein naar Kerala. Gisteren hadden we er allebei even helemaal genoeg van. Nergens fatsoenlijk internet, voortdurend bedelende mensen die aan je trekken, alle treinen waar je in wilt moet je maanden van te voren boeken anders heb je geen plek. Spijt dat we niet toch meer al van te voren hebben vastgelegd. We wilden ons laten leiden door wat we leuk vonden en dan pas regelen,maar dat is hier eigenlijk niet goed mogelijk.
Maar ja ook dat is India.
Na een lekkere maaltijd en een paar Kingfishers (0,6 liter bier) was de ergste teleurstelling wel weer over en hebben we nieuwe plannen zitten maken.

Vandaag zijn we hier in de omgeving gaan wandelen. We zijn met (weer) een bus naar een plaatsje de bergen in gegaan en hebben een prachtige wandeling terug gemaakt. Na 10 meter werden we al uitgenodigd op de thee door de Forest Guards van Nilgiri. Zij vertelden dat er hier in het wild ook nog olifanten en tijgers voorkomen. Zeker 100 aapjes tegengekomen die pas als we heel dicht bij zijn er vandoor gaan en die er allerliefst uitzien. Onderweg steeds zwaaiende Indiers uit auto's, brommers (die eigenlijk motoren zijn) en vrachtwagens.
We hebben bijna vier uur gelopen en waren aan het eind wel doodmoe. Toen hebben we onze hand opgestoken naar een bus die ons weer meenam naar Mettapulayam waar we nu in een hotel zitten.
Morgen (donderdag) gaan we proberen om met een luxe bus naar de Westkust te komen. Kochi, daar willen we dan de laatste dagen (alweer) wat mooie tochtjes gaan maken. Het is er iets toeristischer, maar daardoor is er waarschijnlijk ook meer en beter van alles te regelen..
Enigzins optimistisch gedacht is het wel dat we morgen nog zo'n bus kunnen regelen.. Het optimisme van de Indiers en de berusting dat niet alles kan begint ons al een beetje aan te steken misschien?
Het hotel in Kochi is al geboekt. In het 'ergste' geval regelen we een taxi, al zal dat wel in de papieren lopen.

Nu gaan we eten, hier in 't hotel een van de weinige redelijke restaurants hier in de stad. Met een biertje bij het eten, ook zeldzaam. Heerlijk!