De laatste dagen in Cochin

17 februari Kochi, Cochin of Ernakulam

Gisteren met een luxe touringcarbus van Coimbatore hierheen gekomen. Prima verlopen. Nog even heel bijzonder geluncht in een prachtig restaurant in Coimbatore dat een deel van de omzet bestemt voor scholing aan meisjes en verwaarloosde kinderen. Voor vertrek een erg interessante discussie met een Indiase ingenieur onder andere over nieuwe indicatoren ter vervanging van het Bruto Nationaal Product, zoals geluk en welbevinden. India moet nieuwe waarden en normen vinden die passen bij de snel veranderende maatschappij en de nieuwe generatie Indiers.

We zitten in een best chic hotel. Daarmee hoopten we vooral een goede internetverbinding te hebben de rest van de dagen, maar helaas, dat was ijdele hoop. Dus nu moeten we toch eerst weer een internetcafe gaan zoeken voordat we dit bericht weer kunnen plaatsen.
Vandaag hebben we weer zoveel leuke dingen meegemaakt! We zitten dus in Kochi. Eigenlijk een stad die bestaat uit twee schiereilanden die met een soort veerdienst met ekaar verbonden zijn (hier in de haven ligt de Italiaanse tanker die aan de ketting is gelegd omdat Italiaanse militairen aan boord twee Indiaase vissers hebben doodgeschoten omdat ze dachten dat het Somalische piraten waren).

Het ene deel van de stad (Fort Cochin) staat vol met historisch erfgoed uit de Portugese, Nederlandse en Engelse tijd. Heel mooi en heel erg toeristisch. Zo hebben we dat eerder in India niet gezien. We werden bijvoorbeeld door een paar vissers die op een boot met Chinese netten bezig waren op de boot geroepen. Wij natuurlijk enthousiast aan boord gestapt. Dat bleek vooral om het geld te gaan. Geeft niks maar we waren het niet meer gewend. Overal stalletjes met souvenirs aan een stuk door riksjarijders die je wel even het eiland willen laten zien. Vanmiddag waren we weer hier in Ernakulam en dit is een gewone Indiase stad. We hebben in een marktwijk rondgelopen, die zo prachtig was! Allemaal stalletjes met groenten en vis en fruit in de prachtigste kleuren en overal vriendelijke mensen die zeldzaam toeristen zien en het liefst allemaal met ons op de foto gingen! Zo'n contrast! We hebben kleermakers gezocht en gevonden. Er wordt nu een jurkje van mij nagemaakt bij een winkel die stoffen verkoopt en tegelijk ook tailor is en voor Lars hebben we een overhemd in de maak bij een andere tailor. Er zijn hier wel 100 kleren en stoffenwinkels en kleermakers voor vrouwen, maar voor mannen is het een stuk moeilijker. UIteindelijk waren we in een gewone winkel die er wel een wist. Hij werd meteen gebeld en vrij snel kwam de kleermaker himself naar de winkel. Een man die kennelijk uit Dubai komt en geen woord Engels spreekt. Maar wel een overhemd gaat maken voor 250 rupees! (4 Euro!). Het was allemaal heel komisch omdat de winkelier voor ons ging vertalen in zijn beste Engels wat wij dan weer heel slecht verstonden en ondertussen waren we druk aan het gebaren met de kleermaker.
Morgen gaan we een boottocht maken naar de Backwaters waar dit gebied bekend om is.