Terra-cotta army na woestijnrally

Vandaag zijn we naar het Terra-cotta army geweest.Geheel volgens het advies van de Lonely Planet met een groen busje vanaf het station. Dat hebben we geweten!
Het was volgens de bijrijder 1 uur rijden,maar na 1,5 uur kwamen we geradbraakt en groggy uit de bus. Het was een ware dodenrit. We vinden al steeds dat de Chinezen rijden met ware doodsverachting, maar deze rit sloeg alles. Overal tussendoor, overheen, langs onverharde wegkanten en maar stouwen. Iedereen die onderweg zijn hand opstak mocht mee. Daarvoor werden speciaal onder de banken verstopte kleine vissersstoeltjes tevoorschijn getoverd. Als er een controle dreigde moesten de overtollige mensen er uit en een stukje lopen om later weer vrolijk in te stappen. De bus helde steeds vervaarljk over en we hebben meerdere keren gedacht dat we het niet heelhuids zouden halen. Gelukkig ging het toch weer allemaal goed. Je mag ook niet erg mopperen voor 7Y= 70 cent.
Het Terracottaleger was inderdaad een indrukwekkende ervaring. Hoe heeft iemand het ooit kunnen verzinnen. een mausoleum voor jezelf inrichten met een heel leger van terracotta gemaakte poppen op ware grootte met ieder een eigen gezichtsuitdrukking, houding en zelfs schoenen! In een van de hallen waar we zijn geweest zijn wel 6000 van die beelden gevonden! Heel bijzonder!

We blijven ons verbazen over de Chinezen. Zo kregen we gisteren hier bij het 'western ontbijt' warme sinaasappelsap!
Het rijden noemden we al, maar de taxi's zijn ook bijzonder! Ze rijden allemaal zonder gordel maar hebben de gordel wel om hun schouder om de indruk te wekken dat hij wel gedragen wordt. Kennelijk is het wel verplicht. Als passagier wordt je niet geacht om de gordel in de passagiersstoel om te doen. Als je dat wel doet kost je dat een schoon t-shirt! De gordels zijn zo ontzettend vies dat je helemaal zwart bent na een ritje. De chauffeur roept dus ook steeds waarschuwend dat je zeker de gordel niet om moet doen!

Het in onze ogen risicovolle gedrag doet ons soms echt gruwelen. Nog geen kinderzitje op een fiets of in een auto gezien. Helmen nog nooit van gehoord. Een heel zeldzame op een motor die er dan toch meer uitziet als een plastic bouwhelm dan als onze integraalhelmen.

Een straat oversteken (6 banen) is een gevaarlijke onderneming maar iedereen doet het hier zonder met de ogen te knipperen. Zelfs een autobaan oversteken met een baby is heel gewoon.
Kleine kinderen zijn snel zindelijk: Ze hebben een broek aan met een gat erin. Als ze moeten plassen of poepen gaan ze gewoon ergens even zitten of vader of moeder laat ze even hangen. Ook midden in de supermarkt!

In elke winkel werken in onze ogen 6 keer zoveel mensen als nodig zou zijn. Als je iets wilt kopen gebeurt het regelmatig dat je 5 verkopers om je heen hebt staan die zich er allemaal mee bemoeien. De een maakt een bonnetje, de ander zoekt een zakje, weer een ander staat lief naar je te lachen en dan moet je afrekenen bij weer iemand anders.

Tegelijkertijd komen we op plaatsen waar splinternieuwe supermoderne gebouwen verrezen zijn en alles is geautomatiseerd. In de meeste steden rijden duizenden brommers maar wel allemaal op elektrciteit. Er is nergens een benzinebrommer meer te vinden! Een heleboel openbare verlichting wordt geregeld door onafhankelijke zonnepanelen, de televisie heeft 50 kanalen, de meeste hotels hebben internet voor gasten en kan ik nog wel even doorgaan. Het is echt een land met een heleboel gezichten! Dat maakt het reizen hier ook zo leuk.

Xian is een hele gezellige plaats en we vermaken ons heel goed! Timo maakt het ook goed in Zhengzou! Morgen nog een dagje hier lekker rustig wat rondwandelen. Vrijdag vertrekken we naar Bejing.
De muur, het Plein van de Hemelse vrede, de Verboden stad, en de bouwselen voor de Olympische spelen. Ook weer leuk om naar uit te kijken!
Tot een volgende keer!